Over Mies

Hoi allen,  ik ben Mies op m'n paspoort Michael, altijd Michel genoemd en dus afgekort naar Mies.
 
Ik ben een geboren en getogen Rotterdammer(t) op nog net geen steenworp afstand van Rijndam. 
Ik ben 56 jaar en trotse vader van 2 kanjers van meiden en een geweldige schoonzoon. 
In maart 2004 kreeg ik een zwaar ongeval op t werk waardoor ik in t (Dijkzicht) Erasmus mc belande en daar te horen kreeg dat staan en lopen verleden tijd was, mijn dwarslaesie (T12)was geboren!!
In die tijd stond de wereld dus even op z'n kop. Ik had alles op de rails, huisje boompje beestje......je kent t wel. 
Ergens in April van dat jaar werd ik overgeplaatst naar Rijndam waar ik mezelf moest terug knokken om mezelf te kunnen redden in de grote boze mensen wereld, na 5 maanden intensief revalideren kreeg ik te horen dat ik met groot verlof mocht. 
Zo'n 1,5 jaar heeft het geduurd dat ik alles wat ik op de rit had bijna kwijt was en er alleen voor stond. Gelukkig heb ik t contact met m'n meissies nooit verloren. Ergens in 2007 of 2008 heb ik een dikke streep onder alles gezet en heb een nieuw Appartement gekocht dat in 2010 werd opgeleverd. Ik heb ergens in die tijd nog een poging gedaan om te gaan rolstoel-basketballen maar dat was niet helemaal mijn ding.
Even een sprong in de tijd, in 2012 en 2018 verloor ik mijn vader en moeder en in 2020 kwam corona  bij mij op bezoek en heeft mij bijna de nek omgedraaid, coma, geintubeerd, delier etc en kwam ik na 7 weken IC en 3 weken op de afdeling wederom terrecht in t vertrouwde Rijndam waar ik dacht zo klaar te zijn......dus niet. Na wat tegenslag door decubitus mocht ik na 4 maanden dan eindelijk naar huis.
Mei 2023 op de Coolsingel tijdens de huldiging van Landskampioen Feyenoord kwam ik in contact met onze teamcaptain John Jongeneel  en toonde mijn interesse voor de handbikebattle. 
Nu een kleine 2 jaar verder is het dan zo ver. Ik heb er volop zin in, al moeten er wel een paar pondjes af. Gelukkig heb ik een strenge 😉 buddy (Baukje) die mij naar de finish moet gaan brengen. De reden voor het meedoen is eigenlijk simpel,  je moet ooit wat geks hebben gedaan in je leven. Ik draag het wel op aan mijn ouders die graag in Oostenrijk kwamen en mijn goede vriend Henk die dit jaar met euthanasie uit t leven wil stappen en tegen die tijd er mogelijk niet meer is, ten slotte ben ik dan 2Km dichterbij hun. 

Buddy: Baukje Dirkzwager

Voorstel tekst volgt